Laatste weekjes en thuiskomst!

Lieve familie en vrienden,
Dit is dan toch echt het aller-aller-laatste waarbenjij.nu verhaaltje voor de komende tijd. En ook al klinkt het cliché, de tijd is werkelijk voorbij gevlogen.

Na een week night shift stond er een week vroege dienst op de planning, bij de front office. Stiekem was ik natuurlijk al aan het aftellen en gedurende deze week moest ik ook al afscheid nemen van een aantal collega’s omdat ze met vakantie gingen. Vrijdagmiddag 15.30 was het dan eindelijk weekend, en wat voor weekend.. Vrijdagavond had ik een klein afscheidsfeestje georganiseerd voor mijn collegaatjes. Half november hadden we een groot feest gegeven wat nogal een duur grapje was dus het leek me verstandig om het nu wat kleiner te houden. Met een paar collegaatjes en de andere huisgenoten waren we van plan te gaan braaien, helaas liet het weer het niet toe en al om 18.00 begon het te onweren.. Iedereen naar binnen, muziek aan, boerewors in de pan en gaan met die banaan, er zat niets anders op! Vervolgens toch nog even naar de Office, onze favoriete stamkroeg in Greenside.
Zaterdag weer een beetje op tijd op, met enigszins een lichte kater snel onder een koude douche, een ontbijtje naar binnen werken en we waren weer klaar om te gaan: SWEDISH HOUSE MAFFIA, ONE LAST TOUR. Ik kan hier kort en lang over zijn maar het was in een woord helemaal top!! Ons laatste festival in Zuid-Afrika hebben we goed gevierd met de nodige buckets vodka redbull, biertjes en al het andere wat is voorzien van alcohol.
Zondag heerlijk uitgeslapen en daarna een late lunch bij 44 Stanley in Joburg met Anouck, Jorien, Iris, Sven, Max en Mark.
Maandag: start van de laatste werkweek! Maandag t/m woensdag heb ik late diensten gedraaid. Het was een hectische week. Het systeem waar het hotel mee werkt, was toe aan een update dus maandag ging het systeem eruit en moesten we alles manual doen.. Dit is niet heel erg makkelijk als je gewend bent om alles elektronisch te doen. Voor deze vraag, moest je naar deze persoon, voor de andere vraag naar die and so on.. Maargoed, we hebben het overleefd 

Donderdag was dan echt mijn laatste werkdag, na 4 uur slaap moest ik toch echt om 05.00 op om mijn laatste dag te volbrengen. Het was wederom heel erg druk maar om 17.00 was ik dan eindelijk klaar. Ik had 2 taarten gekocht en deze hebben we heerlijk opgegeten met het personeel van de front office, reservations en guest relations in de back office. Ik moest wel even een traantje laten, maar het is natuurlijk ook niet niks om na vijf maanden afscheid te moeten nemen.. Vervolgens had ik nog een gesprek met mijn Front Office Manager over mijn stage. Hij had mijn evaluatieformulieren ingevuld en was erg tevreden. Hij heeft me zelfs een baan aangeboden maar wist zelf ook wel dat ik nog terug naar school moest dus dat het waarschijnlijk niet kon.
Na een paar leuke groepsfoto’s met het personeel van Crowne ben ik maar naar huis geracet om met Max en Sven nog even uit eten te gaan om vervolgens naar de Skye Bar te gaan (Holiday Inn Sandton, waar Iris stage loopt). Niels (huisgenoot) had een borrel georganiseerd voor “Internations”. Hier kan je mensen ontmoeten die graag een baan willen of mensen willen leren kennen. Aangezien wij daar met een hele groep waren (Anouck Jorien Mark en Iris waren er ook) hebben we hier niet erg gebruik van gemaakt maar in plaats daarvan zijn we lekker gaan dansen en drinken! Om 22.30 besloten we om dan echt voor de aller-aller-aller-laatste keer naar de Office te gaan.
Nu de laatste werkdag erop zat, hadden Iris en ik nog een paar dagen in Zuid-Afrika, die we graag goed wilde benutten. Vrijdagochtend zijn Elise, Iris en ik naar Drakensberg gereden. 5 uur later kwamen we aan in de Inkosana lodge, in de meest mooie omgeving die je je voor kunt stellen. Met een heerlijke savanna en onze voetjes in de visvijver genoten we van de middag. In de avond kregen we een home made dinner met vers gebakken brood en huisgemaakte soep, echt heerlijk! De volgende ochtend stond er een hike op de planning. We hadden gekozen voor de walk van 4,5 uur, dat leek ons wel een prima tijd. Na een vermoeiende wandeltocht met bloed, zweet en tranen (lees: vermoeiende tocht in de brandende zon) kwamen we vlak voor het einde bij de watervallen. Echt prachtig om te zien! De hele tocht was trouwens geweldig, water drinken van de rivieren, lopen in de natuur terwijl je niemand tegen komt en genieten van de hele omgeving! Toen we klaar waren met de wandeltocht zijn we doorgereden richting Kestle, waar we de tweede nacht zouden gaan slapen. Om 18.30 kwamen we aan bij Karma Backpackers. Wederom, prachtige omgeving en een lief oud stel dat ook weer voor een home made breakfast had gezorgd met wel 12 verschillende soorten huisgemaakte jam. Na heerlijk te hebben geslapen en te hebben genoten van het ontbijt stond er een tour door Le Sotho gepland, dit is een klein landje in Zuid-Afrika. Via via hadden we een tourguide kunnen regelen en met een Duits stel gingen we op pad. We kwamen aan bij de border van Le Sotho en de ellende begon al, het transport kwam niet opdagen dus konden we 1,5uur gaan lopen richting Le Sotho. Maar toen we er eenmaal waren, konden we weer lachen en meer gaan genieten. Le Sotho is heel erg mooi maar de mensen leven letterlijk nog in de prehistorie. Niemand heeft elektriciteit, er is geen mobiel netwerk en er zijn nauwelijks winkels. De mensen werken met een vlaggetjes systeem. Een witte vlag op het dak van je huis betekend: Hé, ik heb alcohol, je bent van harte welkom! Rood betekend, ik ben voorzien van vlees en groen betekend ik ben voorzien van groenten. Dus als jij je vlees wilt ruilen voor spinazie dan gaat dat dus op deze manier. Ik dacht oprecht dat zulke dingen niet meer bestonden, maar toch!
Om 16.00 sluit de border dus moesten we weer terug richting Zuid-Afrika. Het was al 15.30 en het transport was er nog niet. We zagen het al helemaal gebeuren dat we moesten overnachten omdat we te laat bij de border zouden zijn, maar uiteindelijk had onze tourguide transport kunnen regelen. Er kwam een vol beladen busje aangereden en ze stopte hem meteen. Alle mensen moesten eruit, zodat wij erin konden om naar de border te gaan. We voelden ons knap lullig dat die mensen nu moesten wachten maar om nou te overnachten in Le Sotho, daar zat niemand op te wachten.

Terug in Zuid-Afrika zijn we rechtstreeks naar Johannesburg gereden, met een tussenstop waren we om 21.00 weer thuis. Even bijkletsen met de huisgenootjes en lekker slapen.
Maandag zouden Iris en ik nog een dagje naar de Spa gaan, dit was al een paar keer uitgesteld en na die zware hike waren we daar wel aan toe. Maar nee hoor, het was weer een echte Mariëlle en Iris dag, zoals we dat inmiddels kunnen noemen. We waren in Pretoria West en we moesten in East zijn, blijkbaar zijn er twee straten met dezelfde naam.. Toen stopte de navigatie er ook nog eens mee en konden we het niet meer vinden en waren we al te laat. Kortom: baaaaaaaaaaaaaldag.. Maargoed.. er zijn ergere dingen op de wereld!
’s Avonds zijn we wel lekker sushi gaan eten met het huis :)
Tussen de bedrijven door al begonnen met inpakken..

Dinsdag was het dan echt de laatste dag. Iris en ik waren alweer erg vroeg wakker dus zijn we maar gaan douchen, opruimen, verder inpakken en daarna nog wat gaan eten bij Tasha’s (ook echt voor de aller-aller-aller-laatste keer!)

's avonds zijn we van Johannesburg naar Istanbul gevlogen, en vanuit Istanbul vervolgens naar Amsterdam. Op Schiphol stonden mijn ouders, beste vriendinnetje Inge, tante en nog twee vriendinnen uit Joburg op mij te wachten! Dit was echt super leuk!! Echt een verrassing ik had namelijk niet zoveel mensen verwacht! Daarna gingen we naar mijn favoriete lunchtentje in Etten-Leur en daar zaten mijn andere tantes, nichtjes en Manouk!! Echt een warm welkom!

Het was een ervaring om nooit meer te vergeten!!
Bedankt voor het volgen van mijn reisverslagen en alle leuke reacties!<3