Avontuur

Lieve vriendjes vriendinnetjes, mam pap, opa’s oma’s, tantes ooms, nichtjes neefjes en alle anderen die mijn verslagen graag lezen!:)

17 September was de officiële start achter de front office. Ik vond het best wel spannend, ik moet het hier namelijk wel de komende twee maanden gaan waarmaken. Het was een aardig drukke periode in het hotel dus niet altijd makkelijk om alles te leren maar met veel vragen en ondernemen en zelf uitvinden kom je een heel eind! Dinsdag hebben we in de avond lekker gebraaid met Max Daan Wout Jasmina en Diego. Woensdag was weer een typisch Zuid-Afrikaanse dag: geen stroom, dat blijkt hier heel erg normaal te zijn. Het resultaat was dat de douche helaas ook niet zo warm meer was, het eten uit de diepvries intussen ontdooid was, het buiten en binnen zo donker was dat we echt helemaal niks meer konden zien en we uiteindelijk maar sushi zijn gaan halen en met een aansteker en twee waxinelichtjes hebben geprobeerd de avond sfeervol door te brengen. Om 20.00 lagen we allemaal heerlijk in bed, tandjes gepoetst en pyjamaatje aan, toen om 20.10 alles het opeens weer deed.. Achja, dan maar een keer echt op tijd slapen. Deze week was verder prima op stage, vind het tot nu toe allemaal wel interessant. De gasten waren over het algemeen allemaal vriendelijk dus voelde ik me ook op mij gemak om de tijd te nemen voor check in’s etc. Één keer in de maand gaan een aantal managers van het Crowne Plaza hotel naar het “Mother Teresa House” in Johannesburg.. Dit is een huis waar kinderen van jonge leeftijd worden gebracht omdat de ouders er niet voor kunnen of willen zorgen. Er was mij gevraagd of ik mee wilde, dit aanbod kon ik natuurlijk niet afslaan. Deze ochtend waren er veel spullen gekocht voor de kinderen waaronder luiers, voeding, eten, drinken, snoep, chips, speelgoed en kleding. Deze spullen worden gekocht van het geld dat een Aircrew (die wekelijks in ons hotel verblijft) achterlaat. Ik kan wel zeggen dat ik nog nooit zo iets hartverscheurends heb gezien, het is niet in woorden te beschrijven hoe het er daar aan toe gaat. Er zijn een aantal aparte kamers, voor de kleinste en voor de wat grotere etc. Er slapen zo’n 20 kindjes op een kamer. Ik kwam daar binnen, ze waren allemaal aan het huilen.. Als je er één oppakt, wilt de ander ook, en wordt het alleen maar erger. Buiten waren de wat oudere kindjes aan het spelen, op blote voetjes en de kleding was ook niet zo schoon. Ik had twee dozen met muffins gekregen om uit te delen en ze kwamen letterlijk als vliegen op me af, ze genoten er intens van en ik was blij dat ik iets voor hen kon betekenen, ook al is het maar iets kleins. Sommige kinderen worden geadopteerd, er was een meisje dat sinds een halfjaar was geadopteerd maar nog steeds iedere dag naar het huis kwam om te spelen met de kindjes, het waren zusjes en broertjes voor haar. Na een dik uur was het weer tijd om te gaan, om 15.00 was het ‘etenstijd’. Mensen van de straat verzamelen ook op dat tijdstip om eten te krijgen. Ik kan nog uren doorpraten over de indrukken van deze middag, maar kortom: ik heb nu het echte, echte Afrika meegemaakt, het is niet niks om dat te zien maar het is goed om te weten. ’s Avonds even alles van mezelf afgezet, heerlijk avondje thuis genoten met Iris and the guys. We hadden opeens brijante plannen voor ons feest, dat 16 November gaat plaatsvinden. Daan en Wout gaan daarna reizen en weer terug naar Nederland en wij vonden het ook een gaaf idee om een feest te houden dus hebben snel besloten om het met hele huis te houden, details volgen later haha;) Zaterdag heb ik een h-e-l-e pittige workout gehouden samen met Wout, we zijn gaan hardlopen in onze buurt. Na een flinke berg ben je helemaal gesloopt, je longen verkrampen zowat en vervolgens drie weken spierpijn, maar we moeten er wat voor over hebben, laten we het daar op houden! Zaterdagavond zijn we naar het staffhouse in Birchwood gegaan, daar pizza gegeten en na wat drankspelletjes was het tijd om de kroeg in te gaan, live music and a lots of friends is enough, amazing night! Zondag toch weer een beetje op tijd ontwaken en een tripje na 3 Base gepland, een waterski park. Na een autorit van 2 uur waren we dan toch aangekomen, alles stond weer zo lekker goed aangegeven (normaal is het een half uur rijden). Waterskiën is niet echt mijn talent... Ik heb het vaak geprobeerd maar na een paar valpartijen in het water, tijd om in de zon te liggen! ’s Avonds heerlijk uit eten bij ons favoriete steakhouse, we waren de autosleutels kwijt totdat we erachter kwamen dat Iris ze op de auto had laten zitten.. Het geluk was echter dat een van de autoramen kapot was waardoor we onze auto konden redden, haha wat een ellende! Na een heerlijk diner en een glas rode wijn was het kortom: bedtijd!
De week erna stond ik de hele week late shift. Vanaf woensdag t/m zaterdag vond er the SA Fashion Week plaats. Het hele hotel was omgetoverd, modellen, ontwerpers en geïnteresseerden kwamen de hele avond over de vloer. Het was een groot gekkenhuis, mensen kwamen de gekste dingen vragen maar het was echt een toffe ervaring, hebben we dat ook weer meegemaakt! Vrijdagavond (almost weekend!) kwamen Iris, Sven en Niels nog even een drankje doen in mij hotel en tevens de Fashion Show bekijken.
Zaterdag was het echt weekend, hop hop op tijd de wekker, warme douche, ontbijtje, dressed up en klaar om te gaan naar Birchwood! We hadden aan het einde van de ochtend afgesproken met de andere hotello’s en staff members van het Birchwood hotel. Na een korte braai was het tijd om naar H2O te gaan, een groot festival met Afrojack, Goldfish en enorm veel Afrikaanse artiesten. Het was prachtig weer en ik heb het ontzettend leuk gehad! Ik kwam thuis met twee nieuwe zonnebrillen, bloemenkettingen en 14 buckets waar onze drank in zat, zegt weer genoeg!! Zondag niet veel uitgevoerd, heerlijk genieten van het weekend en het weer!

Maandag begon de werkweek weer at the Front Office. Woensdag had ik eindelijk mijn officiële introductie voor mijn stage. Het stelde niet veel voor, een rondleiding door het hotel had ik natuurlijk al gehad.. Maargoed, this is South-Africa. Het was in ieder geval leuk om de andere trainees te ontmoeten en lunch te hebben in het restaurant van het hotel! ’s Avonds onze favoriete pasta pesto gegeten. Die nacht werd ik ziek ziek en nog eens ziek, ik weet niet waar het aan heeft gelegen maar ik zal jullie de details besparen ;). Na lang op bed te hebben gelegen dacht ik om 14.00 netjes naar mijn late shift te gaan, dit bleek toch niet echt een heel strak plan, na een kwartier kon ik weer vertrekken, ik had wel even een dagje nodig om bij te komen.. Vrijdagochtend voelde ik me al stukke beter en stond er een weer iets totaal anders op de planning. Iris en ik waren gereplaced naar een hotel in de bergen, genaamd Mount Grace in Magaliesberg. Er vond een groot evenement plaats waar zo’n 400 kinderen zich op het park zouden bevinden. Na dik 2 uur rijden in de brandende zon met onze superdeluxe Mazda inclusief arko kwamen we aan. Omdat het een chaotisch en druk weekend was, hadden ze niet genoeg space voor iedereen om te slapen, Iris en ik hadden weer geluk. We werden in een out-of-order staffhouse (kamertje van 8m2) gedropt. Ik heb nog nooit zo iets vies gezien, bah bah. (Details zal ik wederop besparen). Met als resultaat dat we buiten gingen plassen en onze tandpasta eruit gooide over het balkon. Het werken zelf stelde niet zo veel voor, er was meer dan genoeg personeel (dat komt nogal eens voor in Zuid-Afrika) dus we konden op ons gemakje de kinderen in de gaten houden en zelf toch nog een beetje in de zon zitten. Als diner hadden we koude hamburgers van het kinderbuffet. Maar de volgende dag gingen we er weer met vol goede moet tegenaan, na een ontbijtje te hebben gefixt begon onze shift om 07.30 (we hadden de groep met trainees and staff opgesplitst). Om 12.30 waren we drie uurtjes vrij en zijn Iris en ik met twee andere trainees naar een zwembad in Magaliesberg gereden waar we ook heerlijk hebben geluncht, echt fijn om even af te koelen! Daarna gedoucht in het huis van de General Manager van Mount Grace, ook heel fijn om eindelijk te douchen. Toen we terugliepen zagen we opeens een Baboon in de tuin hahaha best grappig hoor als je die opeens tegen komt!
Zondag had Sven een ontbijtje voor ons geregeld in het Mount Grace hotel, eindelijk wat fatsoenlijks te eten haha. Weer vroeg vertrokken want er stonden drie vrije dagen voor de boeg: zondag, maandag en dinsdag. Iris en ik hadden een lodge geboekt in Boshoek, in de buurt van Suncity, waar we de eerste dag gingen doorbrengen. Na een rit van 1,5 uur kwamen we aan, het was zowat midden in de natuur, echt heel vet en een hele leuke vrouw (owner van de lodge) die ons van alles vertelde. Vervolgens snel onze bikini aangetrokken en on our way to suncity, een groot park (heeft iets weg van Las Vegas) met verschillende areas. Wij zijn naar een waterpark geweest met een golfbad, een lazy River en dat soort dingen, was stiekem heel erg leuk!! Daarna heerlijk gedineerd en op tijd naar bed want de volgende dag stond een tripje gepland naar Pilanesberg. Dit is een groot nationaal park met allemaal wilde dieren. Dit was echt meer dan geweldig, na een paar minuten liep er al een giraffe voor onze auto, de foto’s zien jullie allemaal wel een keer tegemoet! Op een gegeven moment vloog er een of andere vieze insect de auto in, ik zeg met m’n domme kop tegen Iris, ik ga wel even snel de achterbak van de auto opendoen, dan kan hij eruit en rijden we verder. Op het moment dat ik er uit wil stappen hoor ik een KEIHARD geluid, kijk ik achterom.. Staat er een dikke vette olifant achter de auto!! Omgodddd, ik weet wel dat ik nu nooit meer de auto uit durf in een park hahahaha.
Maar het wordt nog leuker, de volgende dag kwam de vrouw van de lodge ons het nieuws brengen dat ze onze goude Mazda hebben proberen te stelen, we schrokken er toch wel eventjes van. Voor we het wisten was de politie er al en heb ik het hele verhaal gedaan: het kwam erop neer dat ze de auto hebben weggeduwd en via de zijkant van het terrein van de lodge het gaas open hebben gemaakt, de auto stond bijna een kilometer verderop aan de kant van de zandweg. Alles was er uitgesloopt wat je maar kon bedenken, maar ze konden hem niet aan de praat krijgen omdat je bij deze oude auto’s buiten de sleutel nog iets nodig hebt om de auto te laten starten. Wat een ellende! Na heel wat papierwerk, politie, vingerafdrukken en recherche konden we niet veel meer doen. Even snel wat ontbijten en toen we terugkwamen lag de gate op de grond (een grote poort met een code die dan open gaat voor gasten), wij vroegen of dit normaal was.. Wat bleek, heeft de junior police man de gate eruitgereden, hij had per ongeluk de gas ingedrukt ipv de rem, hij had geen rijbewijs. Again: Welcome to africa! Wat sneu voor dat vrouwtje, nu zat zij met de ellende opgescheept, een kapotte gate van 25.000Rand. Om 13.00 (Hadden om 08.00 gebeld) was er eindelijk iemand van het verhuurbedrijf met een nieuwe auto, dit keer een felrode Mazda. De TomTom was helaas ook gestolen dus onze terugweg duurde ook nog bijna twee keer zolang omdat we niet wisten hoe we moesten rijden. Wat moeten we er van zeggen? Je maakt nog wat mee zo! Dinsdagavond weer terug thuis en vandaag dus weer begonnen met werken, back to the real life. Dit was het wel zo’n beetje geloof ik, een korter verhaal kon ik er echt niet van maken geloof ik zo (en ben vast nog de helft vergeten). Kort samengevat: alles gaat goed met me, en zoals je ziet, we komen er wel aan uit, het is een groot avontuur. Ik hoop dat met jullie ook alles goed gaat in Nederland, ik vergeet jullie niet hoor!

Heel veel dikke kussen uit Joburg!